چون که بر دوش گرفته‌ست علم را با مشک            همه گفتند که طفل است به دستش یا مشک؟

حرمله گفت به لشگر همگی گوش کنید            نقطه ضعف دگری نیست در او الا مشک

کار ما نیست که او را ز نفـس اندازیم            مگر آنی که بی‌افتد به زمین تنها مشک

شد همانی که عـلـمدار از آن می‌ترسید            دستش افتاد سرش خرد شد و اما مشک

گفت ارباب چه آمد به سرت ماه حرم؟            گفت عـبـاس فـدای سرتان…آقا مشک

قـول دادم بـه سـکـیـنـه بـروم بـرگـردم            قول دادم برسانم به حرم خود با مشک